Το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να μείνει στα χαρτια

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

Το κατάπτυστο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την εκπαίδευση να μείνει στα χαρτιά.

Η εκπαίδευση έχει γίνει κεντρικό θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης το τελευταίο διάστημα και όχι άδικα. Το  νομοσχέδιο που θα κατατίθεται στη Βουλή για το νέο Λύκειο και τις συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ προωθεί σημαντικές αλλαγές στην Δυτική Ελλάδα, με την πολυσυζητημένη συγχώνευση του ΤΕΙ με το πανεπιστήμιο να βρίσκεται στο επίκεντρο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θέλει περάσει με φαστ-τρακ διαδικασίες το εν λόγω νομοσχέδιο, όταν μάλιστα η συντριπτική πλειοψηφία της εκπαιδευτικής κοινότητας και των φοιτητών εναντιώνονται εδώ και καιρό στις αλλαγές που έρχονται.

Πυρήνας της λογικής του νομοσχεδίου είναι η συμβολή της εκπαίδευσης στην «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται για την περιοχή μας. Μια ανάπτυξη που ο ίδιος ο Τσίπρας και η περιφερειακή αρχή Κατσιφάρα εξήγγειλαν στα πολυδιαφημισμένα αναπτυξιακά συνέδρια. Η σύνδεση της εκπαίδευσης με την τοπική οικονομία, βασίζεται σε όλο το αντεργατικό-αντιλαϊκό πλαίσιο που διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα μέσω της ευρωμνημονιακής πολιτικής, με πυλώνες τις ιδιωτικοποιήσεις, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και την προώθηση της ημιαπασχόλησης και της ελαστασφάλειας, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την κερδοφορία της ντόπιας επιχειρηματικής ολιγαρχίας στις πλάτες του λαού. Για παράδειγμα η πρόταση για ίδρυση Γεωπονικής σχολής στην Αιτωλοακαρνανία, δεν είναι ξεκομμένη από τα περιφερειακά σχέδια και τις πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ (βλ νέα ΚΑΠ) για την αγροτική παραγωγή και τον πρωτογενή τομέα που στοχεύει στην περαιτέρω συγκέντρωση της παραγωγής στα χέρια του μεγαλοαγροτικού κεφαλαίου και στο τσάκισμα του μικρομεσαίου αγρότη. Με αυτές τις αλλαγές τσακίζεται το δικαίωμα της νεολαίας στην ολόπλευρη μόρφωση και από την άλλη η παραγόμενη από τα πανεπιστήμια γνώση να προσανατολίζεται στο τι είναι κερδοφόρο και επιχειρηματικά αξιοποιήσιμο και όχι στο τι είναι αναγκαίο για την κοινωνία.

Παράλληλα το νομοσχέδιο προωθεί περαιτέρω το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων της νεολαίας και την απαξίωση του Δημόσιου πανεπιστημίου. Συγκεκριμένα, ενώ φαινομενικά καταργούνται τα ΤΕΙ και άρα ο κατακερματισμός της εκπαίδευσης, στην ουσία εγκαθιδρύεται ένα πολύ πιο αντιδραστικό μοντέλο πολυδιάσπασης των αποφοίτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συνύπαρξη των νέων τετραετών σχολών με τις υπάρχουσες πενταετείς καθώς και η έναρξη λειτουργίας των διετών προγραμμάτων σπουδών από το Σεπτέμβριο για τους αποφοίτους ΕΠΑΛ. Αυτός ο κατακερματισμός των επιστημονικών αντικειμένων πέρα από τις επιπτώσεις που έχει στο μορφωτικό επίπεδο, στην πράξη δημιουργεί ένα ευρύ φάσμα αποφοίτων με διαφορετικές γνώσεις και  επαγγελματικά δικαιώματα που τελικά μέσω του ανταγωνισμού μεταξύ τους τους σπρώχνει όλους μισθολογικά προς τα κάτω. Παράλληλα το σύνολο των αλλαγών του νομοσχεδίου προωθεί μια ανακατανομή των σχολών με καθαρά αντιεπιστημονικά κριτήρια που όχι μόνο δε λύνει τα μέχρι τώρα προβλήματα αλλά τελικά τα οξύνει. Η κατάργηση του τμήματος πολιτισμικού περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών (ΔΠΠΤ) και η απορρόφηση του από το νέο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, η συγχώνευση του παιδαγωγικού τμήματος (ΠΤΔΕ) με το τμήμα κοινωνικής εργασίας του ΤΕΙ, η κατάργηση του τμήματος οπτικής και μια σειρά από άλλα τέτοια παραδείγματα, είναι ενδεικτικά. Σε τελική ανάλυση η κυβέρνηση έρχεται να διαμορφώσει ένα τοπίο αναδιάρθρωσης των σχολών που μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, και παράλληλα απαξιώσης των υπολοίπων.

Ταυτόχρονα αυτές οι αλλάγες έρχονται να δέσουν γάντι με τις κατευθύνσεις για το νέο Λύκειο. Το νομοσχέδιο  κατακρεουργεί την ήδη υποβαθμισμένη γενική εκπαίδευση, υψώνει νέους εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση των μαθητών, ολοκληρώνει τη διαμόρφωση μιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης «σούπερ μάρκετ» τίτλων χωρίς δικαιώματα, και μαθητείας για τις ανάγκες του εκάστοτε εργοδότη και των κερδών του. Συνδέεται με τις αντιδραστικές αλλαγές στην εργασία των εκπαιδευτικών, το κλείσιμο τμημάτων και τη συρρίκνωση σχολείων, τη μείωση θέσεων εργασίας και εν τέλει την απόλυση χιλιάδων αναπληρωτών.

Τα κροκοδείλια δάκρυα του κ. Φαρμάκη δεν πείθουν κανέναν, τη στιγμή που η ΝΔ οραματίζεται ιδιωτικά πανεπιστήμια και τσάκισμα της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, με την πλειοψηφία της νεολαίας να πετάγεται έξω. Πίσω από την επικοινωνιακή προεκλογική αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, κρύβεται η βαθύτερη συμφωνία τους στον πυρήνα της πολιτικής της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ για την εκπαίδευση.  Ας μην ξεχνάμε ότι η κατάργηση των σημερινών ΤΕΙ και η διαδικασία των συγχωνεύσεων δεν είναι κάποιο εγκεφαλικό κατασκεύασμα του Γαβρόγλου αλλά οδηγία της ΕΕ (συνθήκη της Μπολόνια) στην οποία όλα τα αστικά κόμματα ανεξαιρέτως δίνουν όρκους πίστης.

Τελικά, μοναδικός χαμένος όλων των παραπάνω είναι η νεολαία που βλέπει να συνθλίβεται το παρόν και το μέλλον της, οι εκπαιδευτικοί που οδηγούνται στην ανεργία, η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση που οδηγείται σε εξαφάνιση . Υπάρχει άλλος δρόμος μέσα από την ανυπακοή-αθέτηση των  παραπάνω κατευθύνσεων και συνολικά την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ και κυβερνήσεων.

Με πανεκπαιδευτικό μέτωπο, γονείς, μαθητές, αναπληρωτές, αδιόριστοι και φοιτητές μπορούν να βάλουμε φραγμό στα σχέδια τους.

Να μην κατατεθεί το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο.

• Καμία σκέψη για συγχωνεύσεις και χάραξη νέου εκπαιδευτικού τοπίου.
• Γενναία αύξηση εδώ και τώρα της κρατικής χρηματοδότησης στην εκπαίδευση, για να καλυφθούν οι εκπαιδευτικές-ερευνητικές ανάγκες των ιδρυμάτων, για πραγματική φοιτητική μέριμνα για όλους.
• Δημόσια και δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της, με ελεύθερη πρόσβαση για όλους του νέους –κόντρα στους ταξικούς φραγμούς. Καμία σκέψη για δίδακτρα σε μεταπτυχιακό και προπτυχιακό επίπεδο.
• Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, μοναδική προϋπόθεση για εύρεση εργασίας
• Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, κόντρα στους διαχωρισμούς ή τις συγχωνεύσεις ιδρυμάτων και τμημάτων.
• Έρευνα και προγράμματα σπουδών που καλύπτουν συνολικά κάθε επιστημονικό αντικείμενο. Όχι στα μικρά ευέλικτα και υποταγμένα στις ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς.
• Λέμε όχι στο Νέο Λύκειο της αγοράς. Ενιαίο δωδεκάχρονο, δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλους.
• Μαζικούς μόνιμους διορισμούς όλων των αναπληρωτών με βάση αποκλειστικά το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία. Καμιά απόλυση αναπληρωτή. Όχι στο προσοντολόγιο.
• Καμία αξιολόγηση με βάση τα κριτήρια της ΕΕ και της αγοράς.